Mostrando entradas con la etiqueta sensaciones y esperanzas. Mostrar todas las entradas
Mostrando entradas con la etiqueta sensaciones y esperanzas. Mostrar todas las entradas

domingo, 15 de marzo de 2015

Posdata: te quiero



Me parece increíble que una película como ésta me llene de tantas sensaciones, será que llevo unos días frágil, será que a la fuerza de seguir adelante sola comienzo a sentir el peso de mi propio sentir, no importa lo que sea, lo importante es que aún puedo sentir y soñar

viernes, 17 de abril de 2009

SERA


Algún día respiraré la lluvia
y volaré en silencio
para perderme en el espacio
de los tiempos muertos

Y seré sólo un atisbo
fatiga a la medida
de cielos no cubiertos
y escarchas de tormento

Tendré el aliento en la brisa
y el perfume de jadeos
porq la fuerza será mi guía
y mi sonrisa tu recuerdo
SVW.

sábado, 29 de marzo de 2008

A TI



Y huyes sin huir
¿¿dejarás que el río llegue a su fin??
¿¿podrán recorrer sus aguas del sentir??
mi ser anhela que lo dejes fluir
es increíble esta forma de amar
de quien siempre viene y nunca se va
en la quietud de mi alma estás
y sigo el camino que has de trazar
nada importa que no sea amar
morir sintiendo lo que ya no es soledad
te llevo dentro y a mi lado vas
donde quiera que yo mire
nunca lejos estás
surco un nuevo camino
reconociendo la felicidad



E foxes sen fuxir
deixarás que o río chegue ao seu fin??
poderán percorrer as súas augas do sentir??
o meu ser anhela que o deixes fluír
é incrible esta forma de amar
de quen sempre vén e nunca se vai
na quietud da miña alma estás
e sigo o camiño que has de trazar
nada importa que non sexa amar
morrer sentindo o que xa non é soidade
lévoche dentro e ao meu lado vas
onde queira que eu mire
nunca lonxe estás
asuco un novo camiño
recoñecendo a felicidade
SVW.

martes, 25 de marzo de 2008

DIA D

Alguien me recordó hoy esto, y quiero compartirlo con Uds. (espero que no se moleste porque lo he tomado prestado de entre sus cosas), sólo puedo decirle GRACIAS, lo comprendo...


PALABRAS PARA JULIA (Goytisolo) Los Suaves
http://www.youtube.com/watch?v=R0Jh7Sv4SKk
" Tú no puedes volver atrás
porque la vida ya te empuja
como un aullido interminable,
hija mía es mejor vivir con la alegría de los hombres
que llorar ante el muro ciego.
Te sentirás acorralada,
te sentirás perdida o sola,
tal vez querrás no haber nacido,
yo se muy bien que te dirán que la vida no tiene objeto
que es un asunto desgraciado,
entonces siempre acuérdate de lo que un día yo escribí
pensando en ti
como ahora pienso.
Un hombre solo
una mujer
así tomados de uno en uno
son como polvo
no son nada,
pero yo cuando te hablo a ti
cuando te escribo estas palabras
pienso también en otros hombres,
tu destino está en los demás,
tu futuro es tu propia vida,
tu dignidad es la de todos,
entonces siempre acuérdate de lo que un día yo escribí
pensando en ti
como ahora pienso.
Nunca te entregues ni te apartes
junto al camino,
nunca digas no puedo más y aquí me quedo,
la vida es bella
tú verás como a pesar de los pesares
tendrás amor
tendrás amigos.
Por lo demás no hay elección
y este mundo tal como es será todo tu patrimonio,
perdóname no sé decirte nada más,
pero tú comprende que yo aún estoy en el camino,
y siempre siempre acuérdate de lo que un día yo escribí
pensando en ti
como ahora pienso. "

José Agustín Goytisolo

domingo, 23 de diciembre de 2007

FELIZ NAVIDAD - Feliz Nadal





A mis amig@s, sólo quiero dejarles mi saludo en esta fecha, deseándoles que el niño Jesús, llene vuestras vidas con amor y felicidad plenas, que cada uno de vosotr@s comience una etapa llena de éxitos en todos los planos y que siempre sepan que el cariño que me habéis brindado lo llevo dentro de mi corazón, sintiéndome orgullosa de vuestra amistad...

Os quiero mucho a tod@ y cada un@ de vosotr@s...

FELIZ NAVIDAD Y PROSPERO AÑO NUEVO



Aos meus amig@s, só quero deixarlles o meu saúdo nesta data, desexándolles que o neno Jesús, encha as vosas vidas con amor e felicidade plenas, que cada un de vosotr@s comece unha etapa chea de éxitos en todos os planos e que sempre saiban que o agarimo que me brindastes lévoo dentro do meu corazón, sentíndome orgullosa da vosa amizade...

Quérovos moito a tod@ e cada un de vosotr@s...

FELIZ NADAL E PROSPERO ANO NOVO

domingo, 25 de noviembre de 2007

El mejor concierto de mi vida... LA FUGA!!!!!!! - O mellor concerto da miña vida... A FUGA!!!!!!!

Ayer llegó el día más esperado en este último tiempo, llevaba 2 meses preparándome para este mega-evento... los de LA FUGA se presentaban en Santiago de Chile, y yo estaría ahí, en primera fila, y jugándomela por verles en persona... adivinen... (bueno, por las fotos no necesitan adivinar jajajajajajajajajajajaja)... Sip... como siempre, hice lo que había planeado, fuí la primera en llegar, pude estar frente al escenario y, finalmente hacerme fotografías con los de LA FUGA... sip, me di el gustazo de mi vida, abrazos, besos, conversaciones, risas, nervios... sólo mis amig@s y yo fuimos los afortunados de lograr estar a solas con LA FUGA después de su presentación, minutos después de su salida del escenario... y valió la pena cada segundo de la larga espera (7 horas en total)... pero vaya que lo valieron... además... también obtuve "mi pequeño tesoro", me dieron autógrafos dedicados de cada uno de ellos para mí, la púa que NANDO lanzó desde el escenario y... ME AUTOGRAFIARON MI CAMISETA mientras la tenía yo puesta (en la figura que mostraba el rostro de cada uno... sip... jajajajajajajaja, los más complicados en autografiarla fueron FITO y especialmente RULO... adivinen por qué.. jajajajajajajajaja)...

Fue un gran día... un concierto FANTÁSTICO de nunca olvidarse en la vida... y yo conservaré "mi tesoro" siempre...



Onte chegou o día máis esperado neste último tempo, levaba 2 meses preparándome para este mega-evento... os da FUGA presentábanse en Santiago de Chile, e eu estaría aí, en primeira fila, e xogándoma por verlles en persoa... adiviñen... (bo, polas fotos non necesitan adiviñar jajajajajajajajajajajaja)... Sip... como sempre, fixen o que planeara, fuí a primeira en chegar, puiden estar fronte ao escenario e, finalmente facerme fotografías cos da FUGA... sip, deime o gustazo da miña vida, abrazos, bicos, conversacións, risas, nervios... só os meus amig@s e eu fomos os afortunados de lograr estar a soas coa FUGA logo da súa presentación, minutos logo da súa saída do escenario... e valeu a pena cada segundo da longa espera (7 horas en total)... pero vaia que o valeron... ademais... tamén obtiven "o meu pequeno tesouro", déronme autógrafos dedicados de cada un deles para min, a púa que NANDO lanzou desde o escenario e... ME AUTOGRAFIARON A miña CAMISETA mentres a tiña eu posta (na figura que mostraba o rostro de cada un... sip... jajajajajajajaja, os máis complicados en autografiarla foron FITO e especialmente RULO... adiviñen por que.. jajajajajajajajaja)...

Foi un gran día... un concerto FANTÁSTICO de nunca esquecerse na vida... e eu conservarei "o meu tesouro" sempre...

viernes, 12 de octubre de 2007

Sensaciones - sensacións



Viajo en la brisa nocturna
extendiendo mis alas libres al viento
me dejo mecer por las nubes
colchón que acuna mis sueños

Mis manos sienten el roce de las tuyas
golpes de electricidad que me hacen estremecer
caricias que me dicen que estás conmigo
observo la aurora en tu piel

Me lleno de sentimientos
frágil sueño de mi alma
beso cálido que tu boca que me entrega
agonizo de tanto querer



Viaxo na brisa nocturna
estendendo as miñas ás libres ao vento
déixome mecer polas nubes
colchón que arrola os meus soños

As miñas mans senten o rozamento das túas
golpes de electricidade que me fan estremecer
caricias que me din que estás comigo
observo a aurora na túa pel

Énchome de sentimentos
fráxil soño da miña alma
bico cálido que a túa boca que me entrega
agonizo de tanto querer
SVW.

A tí, que habitas en mis pensamientos y en mi ser... porque aún estas, y no te has ido...

martes, 9 de octubre de 2007

BUSCANDOTE - buscándoche


Quiero que me envuelvan tus brazos cual capullo de alelí
sentir el aroma de tu piel mezclado con la primavera
tus ojos mirándome como el sol de un día feliz
mientras el suave soplo de tu voz abre las flores

Elévame en la conjunción de tus estrellas
para hundirme en la abundancia de tu constelación
nadar en la profundidad de mi mar
volando unidos a donde el sol nunca deja de brillar

Toma mi fragancia y hazla tuya
vístete con el traje de mi piel
que tus manos cubran el silencio nocturno
y tu beso cálido, haga brotar el jardín de la soledad
SVW



Quero que me envolvan os teus brazos cal capullo de alelí
sentir o aroma da túa pel mesturado coa primavera
os teus ollos mirándome como o sol dun día feliz
mentres o suave sopro da túa voz abre as flores

Elévame na conxunción das túas estrelas
para afundirme na abundancia da túa constelación
nadar na profundidade do meu mar
voando unidos onde o sol nunca deixa de brillar

Toma a miña fragrancia e faina túa
vísteche co traxe da miña pel
que as túas mans cubran o silencio nocturno
e o teu bico cálido, faga brotar o xardín da soidade

domingo, 7 de octubre de 2007

TAL COMO LO PROMETÍ - tal como prometino


Hace poco avisé que cerraba mi blog en forma temporal; los motivos, muy personales para explicarlos aquí, aún cuando algunos de Uds. ya los conocen completamente o bien, parte de ellos, lo que me había obligado a avocarme por completo a solucionarlos, llevándome de paso a perder el interés por escribir... Ahora ya puedo anunciar que, al menos en parte, los he solucionado, pues tal como mi amigo Juanma sabe, soy una mujer guerrera y no me rindo fácilmente, sip, soy de las que lucho, que hace mucho aprendí que la vida no es fácil y que cuando se quiere algo, se debe luchar a por ello o al menos, no rendirse sin luchar...

Si bien no he solucionado del todo aquello, ya estoy en el camino final, lo que me ha dado el ánimo, así como Uds. mis querid@s amig@s para volver a escribir, que también les he extrañado; si bien había perdido el interés por escribir, no había abandonado sus hogares, más hoy, con alegría anuncio que he vuelto, y espero no volver a vivir aquellos episodios que me obligaron a partir, aún así, los que sientan el interés por ver lo que he escrito antes tal como lo ha hecho Sherezade, notarán que poco a poco voy transcribiendo mis escritos más antigüos al galego que tanto me gusta...

Sip, es bueno solucionar las cosas, mejor cuando al solucionarlas todo resulta como se desea y, con ello, vuelve la alegría al corazón, la vida misma y la FE tan necesarias para seguir en el camino... Yo voy recuperando todo aquello, han servido mis experiencias y el aprendizaje que me han aportado, he aprendido a aplicarlos con sabiduría para lograr mis objetivos así como para ayudar aquellos que también requieren de tal conocimiento...

A tod@s Uds. mis agradecimientos sinceros, gracias por no olvidarme, gracias por estar conmigo en este trance, gracias por ser mis amig@s de corazón, pues he visto cuánto me quieren, y con ello, reconocer que es muy cierto aquel dicho "LOS AMIGOS SE RECONOCEN EN TRES SITIOS: EN EL HOSPITAL, EN LA CARCEL Y EN EL CEMENTERIO, pero también le agregaría yo que, EN LOS MOMENTOS DIFÍCELES (CUANDO LOS PROBLEMAS Y LA TRISTEZA ATORMENTAN EL ALMA), pues, Uds. no han dudado ni un momento en ofrecerme su apoyo y ayuda, no doy nombres en particular pues, cada un@ de Uds. sabe perfectamente a quienes me refiero, considerando por tanto innecesario nombrarlos uno a uno, simplemente MI AGRADECIMIENTO ETERNO y mi amistad sincera...

Gracias por ese bosque que poco a poco va creciendo, en el que habitan Uds. a mi lado así como lo hacen en mi corazón...



Hai pouco avisei que pechaba o meu blog en forma temporal; os motivos, moi persoais para explicalos aquí, aínda cando algúns de Uds. xa os coñecen completamente ou ben, parte deles, o que me obrigou a avocarme por completo a solucionalos, levándome de paso a perder o interese por escribir... Agora xa podo anunciar que, polo menos en parte, solucioneinos, pois tal como o meu amigo Juanma sabe, son unha muller guerreira e non me rendo facilmente, sip, son das que loito, que fai moito aprendín que a vida non é fácil e que cando se quere algo, débese loitar a por iso ou polo menos, non renderse sen loitar...

Aínda que non solucionei do todo aquilo, xa estou no camiño final, o que me deu o ánimo, así como Uds. os meus querid@s amig@s para volver escribir, que tamén lles estrañei; aínda que perdera o interese por escribir, non abandonara os seus fogares, máis hoxe, con alegría anuncio que volvín, e espero non volver vivir aqueles episodios que me obrigaron a partir, aínda así, os que sentan o interese por ver o que escribín antes tal como fíxoo Sherezade, notarán que aos poucos vou transcribiendo os meus escritos máis antigüos ao galego que tanto me gusta...

Sip, é bo solucionar as cousas, mellor cando ao solucionalas todo resulta como se desexa e, con iso, volve a alegría ao corazón, a vida mesma e a FE tan necesarias para seguir no camiño... Eu vou recuperando todo aquilo, serviron as miñas experiencias e a aprendizaxe que me achegaron, aprendín a aplicalos con sabedoría para lograr os meus obxectivos así como para axudar aqueles que tamén requiren de tal coñecemento...

A tod@s Uds. os meus agradecementos sinceros, grazas por non esquecerme, grazas por estar comigo neste transo, grazas por ser as miñas amig@s de corazón, pois vin canto me queren, e con iso, recoñecer que é moi certo aquel dito "Os AMIGOS RECOÑÉCENSE EN TRES SITIOS: NO HOSPITAL, NA CARCEL E NO CEMITERIO, pero tamén lle agregaría eu que, NOS MOMENTOS DIFÍCELES (CANDO Os PROBLEMAS E A TRISTEZA ATORMENTAN A alma), pois, Uds. non dubidaron nin un momento en ofrecerme o seu apoio e axuda, non dou nomes en particular pois, cada un de Uds. sabe perfectamente a quen me refiro, considerando xa que logo innecesario nomealos un a un, simplemente O meu AGRADECEMENTO ETERNO e a miña amizade sincera...

Grazas por ese bosque que aos poucos vai crecendo, no que habitan Uds. ao meu lado así como fano no meu corazón...

jueves, 6 de septiembre de 2007

SUEÑOS Y RESPIROS - SOÑOS E RESPIROS




Sueños, ansias, deseos
reprimidos a fuerza de querer y no poder
ahora vagan libres por mi jardin
esperando llegar a tí
para que los recojas
y los anides en tu alma
para que no los dejes ir

Suspiros contenidos en cada respiro
a fuerza de sentir
explotan como descarga eléctrica
y se apoderan de mí
sensaciones que me llenan
van naciendo como olas
exigiendo les deje salir

Pensamientos innevitables
que me llevan hacia tí
llenan esos momentos de silencios
en que estoy lejos de tí
queriendo tenerte cerca
perderme en tu contagiosa risa
abandonandome a este sentir


Soños, ansias, desexos
reprimidos a forza de querer e non poder
agora vagan libres pola miña jardin
esperando chegar a tí
para que os recollas
e aníñelos na túa alma
para que non os deixes ir

Suspiros contidos en cada respiro
a forza de sentir
explotan como descarga eléctrica
e apodéranse de min
sensacións que me enchen
van nacendo como ondas
esixindo déixelles saír

Pensamentos innevitables
que me levan cara a tí
enchen eses momentos de silencios
en que estou lonxe de tí
querendo terche cerca
perderme na túa contaxiosa risa
abandonandome a este sentir
SVW

lunes, 3 de septiembre de 2007

PENSAMIENTOS QUE VUELAN A TI - PENSAMENTOS QUE VOAN A TI


Sentada mirando por la ventana
pienso en ti despertando en la mañana
queriendo reflejarme en tu mirada
cuando la madrugada se marcha

Miro mis manos y quisiera
con ellas recorrer tu piel mojada
rozarla con mis palmas
mientras vuelan en caricias extasiadas

Muerdo mis labios reprimiendo mis ansias
deseos de hundirme en la humedad de tu boca
y que tus labios me eleven en llamas
perderme en mil explosiones, sabiéndo que me amas.


Sentada mirando pola fiestra
penso en ti espertando na mañá
querendo reflectirme na túa mirada
cando a madrugada márchase

Miro as miñas mans e quixese
con elas percorrer a túa pel mollada
rozala coas miñas palmas
mentres voan en caricias extasiadas

Mordo os meus beizos reprimindo as miñas ansias
desexos de afundirme na humidade da túa boca
e que os teus beizos elévenme en chamas
perderme en mil explosións, sabiéndo que me amas.
SVW.


Tu ausencia me mostró que te vas metiendo en mis sentidos, que esos besos tuyos logran inquietarme. Sí, pienso en tí.
A túa ausencia mostroume que che vas metendo nos meus sentidos, que eses bicos teus logran inquietarme. Sí, penso en tí.

sábado, 1 de septiembre de 2007

ESTAS ENTRANDO A MI VIDA - ESTAS ENTRANDO NA miña VIDA

Tus palabras me llegan
susurros en mis oídos,
de noche clara y serena
palabras cargadas de sentimientos
que alegran mi tristeza
caricias que voy necesitando
en esta larga espera
gestos pequeños y sinceros
me van diciendo que te crea
que en verdad me vas queriendo
y yo quisiera que así fuera
dejarme abrazar en tu tibieza
sentir el calor de tus labios
que van dejando en mi cuerpo huellas
trazas de fuego en mi piel encendidas
brisas de sentimientos
que en mí se estrellan
mariposas que en mi vientre
anidando cada día se encuentran
ansias por tenerte
por perderme en esa entrega
por fundirme con tu cuerpo
al ritmo de una música bella
respiración entrecortada y gemidos
de placer y pasión que quema
saber que en ti encuentro
esa playa serena
en que vare mi barca
y nunca más en la niebla me pierda.




As túas palabras chéganme
susurros nos meus oídos,
de noite clara e serena
palabras cargadas de sentimentos
que alegran a miña tristeza
caricias que vou necesitando
nesta longa espera
xestos pequenos e sinceros
vanme dicindo que che crea
que en verdade me vas querendo
e eu quixese que así fose
deixarme abrazar na túa morneza
sentir a calor dos teus beizos
que van deixando no meu corpo pegadas
trazas de lume na miña pel acesas
brisas de sentimentos
que en min se estrelan
bolboretas que no meu ventre
aniñando cada día atópanse
ansias por terche
por perderme nesa entrega
por fundirme co teu corpo
ao ritmo dunha música bela
respiración entrecortada e gemidos
de pracer e paixón que queima
saber que en ti atopo
esa praia serena
en que vare a miña barca
e nunca máis na néboa pérdame.
SVW

domingo, 26 de agosto de 2007

SOY - SON



Soy aroma
de la yerba recién mojada
con el rocío de la madrugada
acelera el corazón y te embriaga

Soy aire
que te roza por la mañana
tibiesa que acaricia tu piel
cuando el sol te baña

Soy lluvia
que golpea tu ventana
en la tarde de invierno
cuando los árboles muestran sus ramas

Soy silencio
de una noche estrellada
mientras los grillos cantan
su canción embelezada

Soy mirada
caricia que con celo guardas
no queriendo confesarla
mariposas que en tu vientre bailan

Soy beso
que calor entrega
sabor a miel que en tus labios deja
caricias que de noche sueñas

Soy amor
que en tu puerta espera
para traerte primavera
llenando el vacio que tu alma lleva



Son aroma
da yerba recentemente mollada
co rocío da madrugada
acelera o corazón e che embriaga

son aire
que che roza pola mañá
tibiesa que acariña a túa pel
cando o sol báñache

Son choiva
que golpea a túa fiestra
na tarde de inverno
cando as árbores mostran a súas ramas

Son silencio
dunha noite estrelada
mentres os grilos cantan
a súa canción embelezada

Son mirada
caricia que con celo gardas
non querendo confesala
bolboretas que no teu ventre bailan

Son bico
que calor entrega
sabor a mel que nos teus beizos deixa
caricias que de noite soñas

Son amor
que na túa porta espera
para traeche privamera
enchendo o vacio que a túa alma leva
SVW

jueves, 23 de agosto de 2007

GALICIA EN MI CORAZÓN - GALICIA NO meu CORAZÓN

Para mis amig@s, AL (que me dió mis primeras palabras en galego y un paseo por vuestra cultura), Muxica (que me ha dado mucho cariño y su amor por Galicia), Conchi (que me ha ayudado a corregir mi escritura, al paso de compartir su amor y también conocimiento de tan bella tierra, su geografía, y sus sensaciones), Cinza (que me ha dado la alegría de verme reflejada en su inquietud y quién además, disfruta tanto de mis letras galegas), a mi profesor Edmundo Moure, que me va dando la estructura que faltaba para anidar estos sentimentos... Os agradezco esas sensaciones que han despertado en mí... Ojalá os guste este pequeño tributo

Y para tod@s vosotr@s en general, galeg@s y no galeg@s, tod@s aquell@s que vais a mi lado habitando este hogar y que espero algún día poderos abrazar más allá de este abrazo virtual que os doy cada día... Por cada día que estais a mi lado, con vuestras palabras de aliento, con vuestro consuelo en mis momentos tristes, simplemente por estar...

Gracias por aceptarme tal como soy, y permitirme quereros tal y como sois vosotr@s...

Mi beso de siempre... Os quiero


Voy sintiendo que te quiero
sin estar en tí
ya te llevo dentro
amando tu suelo

Sin mirarte
tu imagen voy viendo
te voy acariciando en mis sueños
mecida en ese verde lecho

Voy cobijando en mi corazón ese anhelo
sentir esa brisa que es tu aliento
adentrarme en este sentimiento
porque de sus labios te voy conociendo

No imaginé
que te meterías tan dentro
que nacería en mí este amor tan lejos
parte de tí va creciendo en mi pecho

¿Es posible quererte como te quiero
sin haber pisado nunca tu suelo?
de sus manos te voy teniendo
bella galicia te estoy queriendo



Para os meus amig@s, Ao (que me dió as miñas primeiras palabras en galego e un paseo pola vosa cultura), Muxica (que me deu moito agarimo e o seu amor por Galicia, Conchi (que me axudou a corrixir a miña escritura, ao paso de compartir o seu amor e tamén o seu coñecemento de tan bela terra, a súa xeografía, e as súas sensacións), Cinza (que me deu a alegría de verme reflectida na súa inquietude e quen ademais, goza tanto das miñas letras galegas), ao meu profesor Edmundo Moure, que me vai dando a estrutura que faltaba para aniñar estes sentimentos... Agradézovos esas sensacións que espertaron en min... Oxalá vos guste este pequeno tributo

E para tod@s vosotr@s en xeral, galeg@s e non galeg@s, tod@s aquell@s que ides ao meu lado habitando este fogar e que espero algún día podervos abrazar máis aló deste abrazo virtual que vos dou cada día... Por cada día que estais ao meu lado, coas vosas palabras de alento, co voso consolo nos meus momentos tristes, simplemente por estar...

Grazas por aceptarme tal como son, e permitirme querervos tal e como sodes vós...

O meu bico de sempre... Quérovos


Vou sentindo que che quero
sen estar en tí
xa che levo dentro
amando o teu chan

Sen mirarche
a túa imaxe vou vendo
vouche acariñando nos meus soños
mecida nese verde leito

Vou acubillando no meu corazón ese anhelo
sentir esa brisa que é o teu alento
penetrarme neste sentimento
porque dos seus beizos vouche coñecendo

Non imaxinei
que che meterías tan dentro
que nacería en min este amor tan lonxe
parte de tí vai crecendo no meu peito

É posible quererche como che quero
sen pisar nunca o teu chan?
das súas mans vouche tendo
bela galicia estouche querendo
SVW

lunes, 13 de agosto de 2007

CANTANDO SUEÑOS - CANTANDO SOÑOS


Danza marea de sensaciones
elévate por los aires
toca la luna y el cielo estrellado
que mis dedos te están acariciando

Llévame en tu corriente
méceme en tu oleaje
baña mis pupilas
en colores brillantes

Suavidad que me recorre
dulce canción voy tarareando
hoy libero mis cadenas
por fin voy olvidando

Cántame tu canción dulce sirena
embriágame con tu canto
embrújame con tus sonidos
en el mar me estoy adentrando

Voy buscando un sueño
voy buscando al ser amado
para entregarle mis sentidos
y el lecho de mi cuerpo abandonado



Danza marea de sensacións
elévache polo aire
toca a lúa e o ceo estrelado
que os meus dedos estanche acariñando

Lévame na túa corrente
méceme na túa ondada
baña as miñas pupilas
en cores brillantes

Suavidade que me percorre
doce canción voy tarareando
hoxe libero as miñas cadeas
por fin voy esquecendo

Cántame a túa canción doce sirena
embriágame co teu canto
enmeigar cos teus sons
no mar estoume penetrando

Vou buscando un soño
vou buscando ao ser amado
para entregarlle os meus sentidos
e o leito do meu corpo abandonado
SVW

viernes, 10 de agosto de 2007

CORRIENTES DEL MAR - CORRENTES DO MAR


Voy siguiendo la marea
voy surcando el ancho mar
sintiendo en mi piel
la brisa del mar

Navego lentamente
guiándome por las estrellas al navegar
dejando que mis sentidos se embriaguen
en sensaciones para danzar

Busco en cada puerto que encuentro
tratando de encontrar a quien amar
que quiera anclar mi barca
para no dejarme marchar

Por fin las tormentas
han parado de arreciar
la marea se encuentra en calma
las olas son para cabalgar

Fluyen las corrientes marinas
suaves me han de llevar
traen consigo nueva vida
la ilusión de volver a soñar



Vou seguindo a marea
vou asucando o ancho mar
sentindo na miña pel
a brisa do mar

Navego lentamente
guiándome polas estrelas ao navegar
deixando que os meus sentidos se embriaguen
en sensacións para danzar

Busco en cada porto que atopo
tratando de atopar a quen amar
que queira ancorar a miña barca
para non deixarme marchar

Por fin as tormentas
pararon de aumentar
a marea atópase en calma
as ondas son para cabalgar

Flúen as correntes mariñas
suaves hanme de levar
traen consigo nova vida
a ilusión de volver soñar
SVW

martes, 7 de agosto de 2007

SALUDOS - SAÚDOS

Hace un tiempo que vengo con esta idea... He visto el rostro de tod@s vosotr@s en fotografías, con más de alguno ya he hablado y compartido pensamientos en amena charla en msn... Y pensando en ello, considero justo que, también agregue una de mi, así podreís conocerme aunque sólo sea en fotografía, y para cuando me comenteis, ya tengaís una idea de quién es la persona con quien unificais sentimientos...

Espero os agrade mi aspecto...

Un beso a tod@s... Os quiero mucho siempre...



Fai un tempo que vingo con esta idea... vin o rostro de tod@s vosotr@s en fotografías, con máis dalgún xa falei e compartido pensamentos en amena charla en msn... E pensando niso, considero xusto que, tamén agregue unha da miña, así podreís coñecerme aínda que só sexa en fotografía, e para cando me comenteis, xa tengaís unha idea de quen é a persoa con quen unificais sentimentos...

Espero agrádevos o meu aspecto...

Un bico a tod@s... Quérovos moito sempre...


sábado, 21 de julio de 2007

HECHIZO ( FEITIZO )

Hoy quiero hacer algo especial, para mis amigos galegos... considero que es lo menos que puedo hacer... he tenido ayuda del traductor de google, así que no ha sido difícil, además, me sirve para aprender vuestro dialecto o idioma... así, yo también gano en ello... por lo que intentaré hacerlo en adelante, cada vez que me sea posible...Besos a INMA, CONCHI, AL... y todos los galegos que visitan este ricón, espero les guste... los quiero mucho


Hoxe quero facer algo especial, para os meus amigos galegos... considero que é o menos que podo facer... tiven axuda do traductor de google, así que non foi difícil, ademais, sérveme para aprender o voso dialecto ou idioma... así, eu tamén gaño niso... polo que intentarei facelo en diante, cada vez que me sexa posible... Bicos a INMA, CONCHI, AL... e todos os galegos que visitan este recuncho, espero gústelles... quéroos moito




Profunda, etérea y cristalina, me miro en tí
y solo puedo sentir suavidad, frescura,
deseos de perderme en tí

Ingenua e indomable
como el ser que vive en mí
no le temes nunca a nada ni a nadie
posees gran poder

Con tus reflejos a la luz
me hechizas y te apoderas de mí
me interno en tus entrañas extasiada
y me siento revivir

Quitud, silencio encuentro en tus brazos
morfeo está celoso de tí
musa que embrujas silenciosamente
voy rindiéndome a tu influjo
mecida en la cuna de tu ser

Mientras me rindo en tus fauces
siento que ya no debo temer
todo está por fin en calma
tu me sabes entender

Me duermo plácidamente acunada
de tu mano obtengo lo que necesita mi ser
fuerzas nuevamente restauradas
el mañana enfrentaré con nuevos bríos
y en silencio me digo: no me dejaré vencer
SVW



Profunda, eterea e cristalina, mirome en tí
e só podo sentir suavidade, frescura
desexos de perderme en tí

Inxenua e indomable
como o ser que vive en min
non lle temes nunca a nada nin ninguén
posúes gran poder

Cos teus reflexos á
luz enfitízasme e apodérasche de min
intérnome nas tuas entrañas extasiada
e síntome revivir

Quietud, silencio encontro nos teus brazos
morfeo está celoso de tí
musa que enmeigas silenciosamente
vou rendéndome ao teu influxo
mecida no berce do teu ser

Mentras me rendo nos teus fauces
sinto que xa non debo temer
todo está por fin en calma
a túa sábesme entender

Dúrmome plácidamente arrolada
da túa man obteño o que necesita miña ser
forzas novamente restauradas
o mañá enfrontarei con novos bríos
e en silencio dígome: non me deixarei vencer
SVW


sábado, 26 de mayo de 2007

ABRIENDO EL CORAZÓN

Habiendo recibido tantas palabras de afecto sincero, las cuales agradezco de todo corazón, sintiéndoles a tod@s y cada un@ del mismo modo, y al tiempo, habiendo tantas expresiones de agrado por mis humildes letras...

Les entrego esta nueva creación mía, nacida de mi alma y corazón para tod@s Uds...

Ojalá y os guste, pese a su simplesa, son palabras sentidas...


Besucos para tod@s





NUEVOS MOMENTOS DE FELICIDAD


Día de otoño gris y triste,
miro fuera al abrir mi ventana
oscuro y silente
ocultas una bella mañana
dentro yo siento
el calor del sol que acompaña
miro con ojos distintos
con alegría máxima
he descubierto nuevos amigos
y canta mi alma
sus palabras y cariños
son bálsamo que me baña
limpia mis heridas
dan calor a mis entrañas
abren mi corazón
y nuevas lágrimas me asaltan
más no son de dolor ni pena
sino de alegría, esa que me embarga
voy surcando nuevos caminos
con la sonrisa en mi cara
pienso en tod@s mis amig@s
y brilla la mañana
nace un arcoiris
habrán nuevas y felices mañanas
SVW





Así como he dicho tantas veces... de toda situación (buena o mala), siempre he de sacar lo mejor... tod@s los que ya me van conociendo de algún tiempo, saben que rescaté de tanto dolor, el gusto por esta música, único consuelo y tibiesa para mi corazón... os dejo otro de esos temas que tanto me gustan... Esta vez, LA FUGA con NUNCA MAIS...


jueves, 24 de mayo de 2007

NACIENDO AL DÍA


Anoche, nuevamente me he acostado tarde... he visitado y leído todos los blog de vosotros, mi nueva familia, así como los comentarios que siempre dejan en mis post, y que trato de responder con presteza... Hay tanto que decir, más siempre falta tiempo, palabras, voz y extención en mis brazos para abrazaos como quisiera...

Unos días atrás, "tuve una conversación" con una amiga muy querida, y le pongo entre comillas, pues fue por medio del mail... al hacerlo, sentí como si quitase de mi corazón un gran peso, no conocía bien el motivo de hacerle tal alusión, más le intuía un gran corazón y entendimiento; me he visto deslizando mis dedos por el teclado a gran velocidad, y mis palabras fluyendo tórridas, apenas he tenido tiempo para escribirlas sin perder el hilo de lo escrito... sin pensarmela dos veces, apreté sin más enviar, cerré los ojos y esperé... la espera me tenía algo inquieta, pues debía esperar como lógica, que la enviase al regresar del curro... no sabía lo que sucedería cuando leyese el mail... como dicen los abogados, NUNCA HAGAS UNA PREGUNTA DE LA QUE NO CONOZCAS LA RESPUESTA... y yo no sabía lo que respondería... un riesgo que debía afrontar, pero sentía necesario, con asombro descubrí lo mucho que me importaba lo que dijese... finalmente, tras largas horas de espera, por fin llegó su respuesta... Un bálsamo para mi alma, una alegría para mi corazón... y como resultado, una amiga a quien quiero profundamente por ser quien es... y bien sabe a quien me refiero...

Después de ese día, he recibido de tod@s Uds tanto cariño y sinceridad... le comenté a otro amigo que mora en esta nueva familia que, me he sentido retozando, arrellenada, en una piscina atiborrada de algodón y espuma, proporcionándome una sensación de placidez, calor, tranquilidad y felicidad, que apenas puedo agradecerles... Molan amigos... y mucho... tod@s sois muy especiales y queridos para mí... estoy feliz de haberles encontrado, o que me hayan encontrado... son un grupo humano MARAVILLOSO...

Poco hay que pedir esta noche al creador, y mucho que agradecerle... y me siento feliz de tener tanto para agradecer hoy...






Mis besos para tod@s y ese abrazo que les voy debiendo pues no me alcanzan los brazos a penas para abrazar el monitor o la pc como único substituto de Uds... Simplemente LES QUIERO MUCHO...
Les dejo esta canción que es el lema de mi blog, y que tantos bellos recuerdos me evoca cuando la escucho, sin decir la inyección de energía que me deja después de oirla...